Bu durumda akciğerler ve göğüs kafesi gerilir, akciğerlerdeki rezidüel volüm artar, göğüs kafesi şişer, hastanın solunum sayısı artar, fakat’ solunum derinliği azalır. Akciğerlerin hava alımı bozulur. Özellikle nefes verme işlemine karşı beliren direnç nedeniyle (bu direncin nedeni bronşların daralması ve kısmen tıkanmasıdır) akciğerlere hava birikmeye başlar. Hastanın nefes verme süresi uzar ve güçleşir.
BRONŞİAL ASTMANIN BELİRTİLERİ: Ani ataklar biçiminde nefes darlığı, öksürük, solunum sırasında ve özellikle nefes verirken ‘Hiii’tarzında “VVheezing” denilen bir ses çıkarması hastalığın belirtileridir
Bunun sonucu olarak da “Hipoksi” denilen vücuttaki oksijen azlığı durumu gelişir. Hastalar bir süre sonra öksürükle birlikte yapışkan bir balgam da çıkarmaya başlarlar. Nefes darlığı solunum güçlüğü ilerledikçe yardımcı solunum kaslarına daha fazla iş düşer. Bu durumda hastaların boyun kaslarının çok belirgin bir hal aldıklarını görürüz. Solunum kasları yoruldukça solunumun yüzeyselleştiği öksürük fonksiyonun da zayıfladığı görülür. Bu durumda hastanın akciğerleri yeterince hava alamaz ve hipoksinin yanma bir de vücutta karbondioksit birikmesi oluşur. Astma nöbeti ağırlaştıkça hastada morarma (siyanoz) görülür.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.