Psiko-Onkoloji Ya Da Psikiyatrik Onkoloji Nedir?

Kanser tanısı hasta ailesine açıklanmakta fakat hastaya gerçek ifade edilmemektedir.

Kanserin, hasta, aile ve tedavi ekibi üzerindeki psikolojik etkilerini; psikolojik ve davranışsal faktörlerin kanser risk ve seyrindeki etkilerini araştıran ve kanser hastalarında psikolojik tıp hizmetlerini sunan bir disiplindir. Kansere yaklaşım ve tedavisinde yüzyılın başından bu yana büyük değişim ve gelişmeler olmuştur. Bin dokuz yüz ve 1920’li yıllarda “paternalist” yaklaşım, yani “bana güven ve gerisini merak etme” yaklaşımı yaygındır. Bin dokuz yüz kırklı yıllarda antineoplastik ilaçlar araştırılmaya başlanmıştır
Kansere ilişkin stigma azalmış fakat “kanser eşittir ölüm” düşüncesi devam etmektedir. Bin dokuz yüz altmışlı yıllarda Kübler- Ross’un kanser ve ölümcül hastalıklardaki psikolojik savunma ve süreçlere ilişkin bulgu ve görüşleri, kanser hastasında psikolojik yaklaşım ve destek çabalarını hızlandırmıştır.
Özellikle son 10-15 yılda psiko-onkoloji alanındaki araştırmaları hızlandıran gelişmeleri şöyle özetleyebiliriz: 1. Yaşam süresinin uzaması. 2. Kanser hastalarının kendi hastalıkları ve olası tedavi seçenekleri konusunda bilgilendirilme ve aydınlatılmaları yönünde taleplerinin artması. 3. Hastanın psişik sorunlarının yanında, hasta ailelerinin ve hastaların tedavi ve bakımından sorumlu ekibin güçlüklerinin ortaya çıkması. 4. Psikiyatrik tıp alanındaki araştırmaların artması. 5. Tanı ve tedavide geliştirilen ileri yöntem ve tekniklerin başlı başına ruhsal yan etkilerinin olması.
Kanser hastalarında majör depresyonla birlikte diğer psikiyatrik bozukluklar da sık görülmektedir. Derogatis ve arkadaşları (1983) 215 hastayı içeren bir araştırmalarında kanser hastalarının %47’sinde tanı konulacak düzeyde psikiyatrik bozukluk bulunduğunu bildirmişlerdir. Psikiyatrik bozuklukların tıbbi hastalıklar genelinde %20-40 oranında görüldüğü dikkate alınacak olursa, psikiyatrik bozuklukların kanser hastalarında diğer tıbbi bozukluklarda olduğundan daha sık görüldüğü söylenebilir. Derogatis ve arkadaşlarının çalışmasında bildirilen psikiyatrik bozukluklar ve görülme sıklıkları şöyledir: %68 uyum bozukluğu; %13 majör affektif bozukluk (depresyon); %8 organik mental bozukluk; %7 kişilik bozukluğu; %4 anksiyete bozukluğu.